Brenda Masonymf 4

De volgende ochtend waren Peter en Mireille rond zeven uur klaar wakker. Peter gaf Mireille de opdracht de Jacuzzi klaar te maken, Peter ging naar “het zweethok” waar inmiddels Brenda en Karl al weer wakker waren. Peter maakte rustig de rijgveter los waarmee de rubber afdekflap was vast gemaakt. Toen deze los was trof een penetrante geur van zweet, sperma en vrouwelijk geil hem, wat no verergerd werd toe hij de flap helemaal losgooide en de lichamen van Karl en Brenda bloot kwamen te liggen. Beiden baadden in het zweet natte haren van Brenda plakten overal aan haar lichaam, ze hadden duidelijk niet stil gelegen. Peter maakte nu eerst de handen van Brenda los, om deze met twee polsboeien op haar rug te binden. Daarna ritste hij haar benen los en hielp hij haar voorzichtig van de tafel af, voorzichtig, want de dikke dildo zat nog steeds in haar kutje en vastgesnoerd aan het hoofd van Karl. Met een soppend geluid kwam de dildo los uit haar kut, waarbij een grote stroom geil uit haar kut liep over Karl heen. ie had daar nauwelijks erg in, zo erg plakte hij al van haar kutsappen. “Hooeeghhh!” bromde Brenda toen ze de dildo uit haar voelde glijden, Na een kleine 6 uur de dildo in haar kut te hebben gehad was het daar onderin wel erg gevoelig geworden. Peter hielp haar op haar benen wat haar duidelijk moeilijk af ging, ze stond te wiebelen op haar benen. Achteraf vertelde ze dat dat kwam omdat ze niet steeds met haar volle gewicht op Karl had willen liggen en af en toe met haar benen had geprobeerd haar gewicht van hem af te houden. Peter gaf haar het advies op de hoek van de tafel te gaan leunen tot ze weer kon staan en daarna moest ze naar de jacuzzi-ruimte toe. Inmiddels was Peter bezig Karl los te maken, ook hij kreeg gelijk twee polsboeien om, alleen bij hem voor zijn buik, omdat hij nu eenmaal op zijn rug lag en Peter geen mogelijkheid zag hem eerst te laten zitten. Hij maakte daarna de Knevel los en haalde deze uit de mond van Karl, wat niet makkelijk ging, want Karl zijn mond zat verkrampt rond de leren ildo. Zodra Karl de dildo uit had ging hij met zijn mond allerlei bewegingen maken om deze weer soepel te krijgen. Ook bij hem werden zijn benen bevrijdt en ook hij stond in eerste instantie wiebelig op zijn benen. Peter bekeek het naakte echtpaar van top tot teen en zag wat hij wel verwachtte: beiden hadden een van vocht verrimpelde huid, stonken een uur in de wind en begonnen te rillen van kou en vermoeidheid over hun hele lichaam. Dat laatste spoorde Peter aan om hen zo snel mogelijk naar de jacuzzi te brengen, waar Mireille al in het heerlijk warme water op hen lag te wachten. Beiden stapten met hun gebonden handen voorzichtig in het warme water en nadat Peter zich bij hen gevoegd had lagen ze gevieren heerlijk te genieten. Peter en Mireille masseerden om beurten elkaar en Brenda of Karl en dat hielden ze bijna een uur vol. Peter stapte als eerste uit de Jacuzzi en zei, “Zo ik ga het ontbijt klaarmaken en daarna is het tijd voor de laatste straf!” “Hé, Ho!” zei Karl. “Ik weet niet wat je van pln bent, maar ik moet wel naar mijn werk toe vandaag!” Peter draaide zich om en zei: “Dat is dan een kleine misvatting meneertje! De afspraak was dat diegene die verloor 24 uur de slaaf van de ander zou zijn! Nou kijk ik niet op een uurtje, maar tot zeker eind van de ochtend ben je van mij! Maar maak je niet druk, ik heb je lab al gemaild dat je vandaag helemaal niet komt, dus dat is geregeld!” “Mmm, nou ok!” mompelde Karl binnensmonds, niet echt blij met de geboden oplossing, want als Peter de gehele dag afgezegd had, dan was niet zeker dat hij rond de middag al weer “vrij” zou zijn. Een paar minuten na het vertrek van Peter haalde Mireille Karl en Brenda een voor een uit bad om ze lekker droog te wrijven met een grote handdoek. Daarna trok ze zelf een super sexy leren jurkje aan dat als gegoten om haar lijf zat en tot net over haar billen reikte. Toen ze daarbij een paar stillettopumps aan trok, kwam de onderkant van haar billen net onder de rand uit, wat haar een vreselijk geil aanzicht gaf. Krl keek er afwachtend op de dingen die komen gingen naar en zijn penis reageerde daar bijna direct op, daar waar hij bij de volledige naaktheid van Mireille nauwelijks warm of koud werd. Wie zei er ook weer dat kleren de man maakten? Hij niet!

Beiden liepen nu achter Mireille aan naar het eetgedeelte, waar zowel Brenda als Karl poedeltjenaakt op een “eetkruk” met anus dildo werd gezet. De dildo werd opgepompt in hun anus, die van Brenda

bijna twee keer zo dik als die van Karl. Toch kreunde hij niet minder dan Brenda tijdens het oppompen. Daarna werden Brenda haar handen voor haar vastgemaakt en kon ze zo net als Karl rustig het ontbijt tot zich nemen. Zo zaten ze gezamenlijk gezellig aan het ontbijt en spraken over koetjes, kalfjes en hoe ze de afgelopen nacht beleefd en ervaren hadden. Na het ontbijt nam Mireille Brenda mee naar een aparte ruimte om haar voor te bereiden op haar straf. Ze had van Peter instructies gehad over hoe en wat. Peter nam Karl mee naar de grote speelruime, waar hij al de nodige voorbereidingen had gedaan. In het midden stond een soortgelijke tafel qua grootte als in het zweethok en Peter sommeerde hem daar tegenaan te gaan staan. Nu pakte hij van de tafel een grote rubber zak, althans zo leek het en hield deze open bij de voeten van Karl. Deze plaatste zijn voeten daar in en toen begon het gesjor van de “zak” naar boven. Voeten, enkels, onder- en bovenbenen zaten strak tegen elkaar in de zak, pas bij zijn billen week het rubber iets uit een. Peter liet dat even voor wat het was en pakte nu eerst een groot rubber masker, dat hij van voren om het hoofd van Karl drapeerde. Dat moest wel, want op de plek van de mond van Karl zat een grote rubber bal, die Karl eerst in zijn mond drukte en daarvandaan het masker rond zijn hoofd vormde om dat aan de achterkant met een rits te sluiten. Karl was door de bal in zijn mond niet in staat zichzelf verstaanbaar te maken, wat hij wel probeerde, want prettig vond hij dit allerminst. Het masker liep onder zijn kin nog eenstuk door over schouders en het begin van borst en rug. Nu begon Peter de rest van het rubber pak aan te trekken. Hij sjorde het pak over de billen van Karl, over zijn middel, stopte toen even om de handen van Karl los te maken en deze naast zijn lichaam te leggen met het advies aan Karl om ze daar te houden, omdat de beste plek was volgens Peter. Daarna verder naar boven over de borst en uiteindelijk over de onderrand van het masker in de nek. Nu begon het zware werk om diverse ritsen dicht te ritsen, deze zaten op verschillende plekken om zo het pak nauwsluitend te kunnen sluiten. Toen Peter klaar was, waren er van Karl alleen nog de twee duidelijke neusgaten te zien, die door de gag in zijn mond perfect op hun plaats werden gehouden. Ze waren ook niet klein, dus Karl had geen enkele moeite met ademhalen. Peter duwde Karl langzaam achterover op zijn rug op de tafel en begon hem nu met riemen aan de tafel vast te sjorren. Rond zijn enkels, onder en boven de knieën, rond zijn middel, twee over de borst, de nk werd vastgezet met een halsband. Onder zijn hoofd werd een soort zadel gelegd, waarin zijn hoofd strak vastlag, verder zonder banden of zo, de halsband was voldoenden om hem strak vast te leggen in het zadel. Aan weerszijden van de tafel hingen aan het zadel twee stijgbeugels. Ook ter hoogte van Karl zijn heupen hingen aan de zijkanten van de tafel twee stijgbeugels. Peter keek even naar het effect: Een grote rubber zak die glansde onder het kunstlicht. Peter moest nog een ding doen voor hij klaar was. Hij opende ter hoogte van het kruis van Karl twee ritsen en grabbelde naar de genitaliën van Karl, die hij uit het pak trok. Hij greep de pik onder de ballen en met veel moeite wurmde hij Pik en ballen door een 3 centimeter brede rubber ring en toen hij het zaakje losliet stonden pik en ballen fier overeind. Peter trok nu van beide kanten de ritsen tegen de rubber ring aan, zodat het zaakje weer afgesloten was en Karl nu was getransformeerd tot een levenloos ding met kloppende ballen en pik. Aan de rubber rig rond zijn pik en het masker maakte Peter nog twee elektriciteitsdraden vast die naar een kastje onder de tafel liepen Aan het hoofdeind plaatste Peter nog een bijzettafeltje met daar op wat attributen, liep toen naar de deur en deed het grote licht uit, er brandde nu nog een enkele spot, die Karl tot het middelpunt van de kamer maakte.



Mireille was intussen met Brenda bezig geweest, Ze had Brenda in een latex pak gehesen, dat haar van tenen tot nek nauw omsloot. Het was een maatpak dat alleen in het kruis een opening, bestaande uit twee naar elkaar toe lopende ritsen had, ze moest haarzelf dubbelvouwen om er in te kunnen en zonder hulp was daar geen mogelijkheid toe, wel was de elasticiteit heel groot van het pak en de hoeveelheid talkpoeder die vooraf gebruikt was om haar in het pak te krijgen was groot te noemen. Terhoogte van de borsten zaten gaten waar haar borsten door twee hardrubber ringen

werden getrokken. Dit kostte de nodige moeite, want de ringen waren veel kleiner dan de basis van Brenda haar borsten. Toen Mireille daar klaar mee was staken haar borsten als twee grote ballonnen uit het pak, die al langzaam begonnen te kleuren van de druk die er op stond. Daarna deed Mireille haar twee polsboeien om en bevestigde deze aan een takel, waarna ze Brenda ophees tot haar voeten van de grond afkwamen en Brenda vrij in de lucht hing. Nu kon Mireille het corset dat ze gepakt had makkelijker aansnoeren nu Brenda uitgerekt aan de takel hing. Toen het knalrode corset tot het uiterste aangesnoerd was, had het lichaam van Brenda de vereiste zandlopervorm en kon ze de borsten van Brenda nog iets verder uit de gaten trekken. Hierbij kreunde Brenda, want echt prettig was het niet. Ook brak het zweet haar uit, want haar adem ging ook veel zwaarder in dit pak. Mireille pakte nu een van hetzelfde rode leer als van het orset gemaakte choker, die ze om de hals van Brenda vastmaakte, waardoor haar hoofd strak rechtop moest blijven en wat ook het ademen nog moeilijker maakte. Ze liet Brenda weer zakken en maakte de handboeien los om die te vervangen door twee handwanten die haar handen in een vuistvorm hielden, zodat ze haar handen niet kon gebruiken. Nu boog ze de linkeronderarm tegen de bovenarm aan zodat de vuist naast haar gezicht zat. Om de arm vast te binden in deze houding deed ze een rode leren band om de arm, althans zo leek het. Toen de band op het hoogste punt zat net onder haar oksel, toen trok ze de onderkant van de band naar beneden en bleek er een brede manchet te ontstaan bestaande uit kruislings lopende leren banden, die naarmate ze de bovenste en onderste wat bredere banden meer uit elkaar trok, steeds strakker om haar arm ging zitten. Het laatste stukje moest Mireille aardig sjorren, maar verder dan 20 centimeter kwam ze niet, toen zat de arm muurvast. Ditzelfde herhaalde ze bij de rechterarm. Daarna moest Benda op haar rug gaan liggen en werden haar benen gebogen en met een zelfde soort banden tegen haar billen aan gedrukt. Nu kreeg Brenda nog een zware leren mondknevel omgelegd, die middels een metalen koker haar mond open hield. “Zo!” zei Mireille, “Je ziet er mooi uit! Kom! Volg mij!” en draaide haarzelf om en liep naar de deur. Brenda lag echter nog op haar rug en kon met geen mogelijkheid op haar knieën en ellebogen komen zonder hulp, want ze had wel begrepen dat dat de bedoeling was. “Eee! Eeeessteeerrree…, aaat iee..” liet Brenda horen door het gat in haar mond. “Oke, oke!” zuchtte Mireille, kwam naar Brenda toe en met een forse zwaai zette ze Brenda op haar vier “poten”. Nu kon Brenda wel volgen en aardig snel ook, want dit was haar wel vaker overkomen. Mireille nam haar mee naar een kleine ruimte naast de kamer waar Karl lag (al wist Brenda dat niet) en die bij haar bekend was als de spiegelruimte. Het was een kleine ruimte met aan een kant een glazen wand, waar normaal een stoelvoor stond, maar die was nu vervangen door een vloerstandaard met daarop twee ronde leren kommen waar straks Brenda haar knieën in zouden rusten, ongeveer 30 centimeter uit elkaar. Daartussen stond een metalen stang met daarbovenop twee gigantische kunstlullen. Mireille opende beide ritsen in het kruis en tilde Brenda pardoes bovenop de dildo’s. De dildo bestemd voor haar kut kostte Brenda geen moeite, van al het gesjor aan haar lichaam en borsten en het moeten kruipen naar deze kamer hadden haar al weer zodanig opgewonden dat het geil al weer haar kut uit droop, haar anus daarentegen had er wat meer moeite mee, Mireille had twee echt grote dildo’s uitgezocht. Brenda kon een kreet van pijn dan ook niet onderdrukken toen ze langzaam maar zeker over de kunstlul in haar kont gleed. Toen ze eindelijk met haar knieën in de leren houders stond, stonden er tranen in haar ogen. Mireille zag dat en zei geniepig tegen Brenda: “Kan het meisje niet tegen een lekker pikkie? Je kan niet echt veel hebben hè” Daarij pakte ze Brenda bij haar borsten en begon deze onbarmhartig te kneden, zodat Brenda weer begon te kermen van pijn, maar ook van genot, want pijn aan haar borsten dat was haar dingetje, daar genoot ze van. Mireille zag al gauw dat ze niet echt bereikte wat ze wilde en liet de borsten gaan. Van de tafel greep ze nu een rubber pik, die op een grote zuignap gemonteerd was. Ze trok Brenda haar hoofd nog verder achterover en ramde de pik door de knevel achter in haar keel. Hoewel Brenda een en ander aan zag komen, had ze niet de kracht om de met geweld ingebrachte kunstpik te stoppen voor die in haar keel zat en ze stikte er dan ook bijna in. Mireille liet echter alles

los en gelijk met het terugkomen van haar hoofd, probeerde Brenda de pik uit haar keel te duwen. Ze kwam echter niet heel ver, want toen stootte de pik tegen de glazen wand voor haar. Mireille keek even naar de stand van Brenda’s hoofd, trok dat nog iets rechter op, zover als de choker dat toeliet en zette toen met een hendel de zuinap vast op de glazen wand. Nu stak Mireille net achter de kunstpik door een gat in de zuignap een metalen staaf, net iets breder dan het hoofd van Brenda. Aan de uiteinden zaten twee dwarsstangen die op de schouders van Brenda lagen en net iets voorbij haar nek staken. Aan deze staven werd een constructie bevestigd die achter haar nek langsliep en er voor zorgde dat ze niet ver naar achteren kon om zo van de kunstpik af te glijden. Hierdoor werd ze gedwongen continue op de pik te zuigen, zonder dat ze er echt op vastzat. Echt ver naar achter kon ze toch niet door de twee grote pikken die haar gaatjes vulden en haar stevig op haar plaats hielden. Mireille liep weer even weg en kwam terug met een dunne rubber mat dat nog het meest leek op een antislipmat die wordt gebruikt in een badkuip. De rubber mat had aan de ene kant heel veel rubber zuignapjes, maar aan de andere kant was deze bezaaid met kleine scherpe pennetjes van 3 centimeter, die als dikke naalden door het rubber leken te steken. Daar Brenda met haa uitpuilende borsten tegen het glas leunde om zo haar mond rust te geven, pakte Mireille met een hand Brenda rond haar middel en trok haar achteruit tegen het uiterste punt van haar nekklem en schoof met haar andere hand de mat ter hoogte van haar borsten tegen het glas. Toen een paar zuignappen hielden was het voor haar niet moeilijk om de rest ook tegen het glas te duwen, ook al zat het niet netjes recht, als het maar voor de borsten zat en toen ze Brenda losliet hoorde ze aan het geschreeuw van Brenda dat dat wel goed zat. “aaauuuwwgghhh!!” klonk het van achter de kunstlul toen Brenda weer volledig naar voren schoot en haar borsten zich in de pennetjes boorden. Toen de eerste schrik en pijn afzakte duwde ze haarzelf op de kunst lul in haar mond naar achteren en tot haar opluchting kon ze haar borsten helemaal vrij krijgen van de pennetjes. Ze merkte nu ook dat ze de nekklem achter in haar nek ook als steun kon gebruiken. Mireille zag dat en moest stiekem glimlachen: dacht dat domme wicht nu echt dat he zo makkelijk zou worden? Ze pakte een soort afstandsbediening op en ging schuin voor Brenda tegen het glas staan, dat er uit zag als een groot zwart gat. “Eh! Brenda?” begon Mireille terwijl ze voor de neus van Brenda een knop induwde. Nu werd de ruimte achter het glas zichtbaar en kon Brenda de tafel zien met daar op de rubber pop. “Je begrijpt vast wel dat Karl daar ligt, zo dom ben je niet! Maar moet je zien wat er gebeurt als ik deze knop om zet!” En met dat ze dat zei drukte ze de knop in en Brenda die net gewend was aan het nieuwe plaatje achter het glas zag Karl omdat zijn bindingen omhoogschieten in de buurt van zijn kruis. “Weet je wat het is Brenda, als jij achterover leunt tegen je nekklem, dan activeer je de schakelaar die daar in zit en krijgt Karl stroomstoten door zijn leuter door de ring die om zijn zaakje zit. Als jij dus niet wil dat manlief ligt te lijden, dan moet je naar voren glijden! Oh! Gut dat rijmt leuk hè!” Brenda hoorde het rijmpje maar half, maar toen tot haar doordrng wat Mireille bedoelde probeerde ze door de kunstpik langzaam in te slikken van de schakelaar af te gaan. Karl reageerde niet meteen toen de stroom stopte, waardoor Brenda niet precies begreep hoe ver ze naar voren kon zonder haar borsten op de pennen te pletten en dus ging ze verder dan nodig was. Mireille zag dat wel, maar ging Brenda niet wijzer maken, dat hoorde bij het spel. “Mooi!” zei ze, “nu dat duidelijk is laat ik jullie alleen, hopelijk komt er vandaag nog iemand om jullie te bevrijden, want Peter en ik hebben andere afspraken! Oh ja, nog een klein dingetje……!” Nu drukte ze weer een paar knoppen in en Brenda schreeuwde het uit van schrik en later van pijn: “hooo!! Hhaaaa!!hhaauuuwwggrrr!” In haar kut en kont waren beide kunstpikken gaan trillen en hierdoor was Brenda haar evenwicht kwijt geraakt en tegen de pennen aan gevallen. In een reflex trok ze terug tegen de nekklem, waardoor ze Karl weer zag stuiptrekken. Het kostte haar een paar pogingen van heen en weer schuiven tot ze desituatie weer onder controle had, maar toen hing ze weer bijtend en hijgend aan de kunstpik zonder Karl te pesten of haar borsten te pletten. “Goed zo!” hoorde ze de inmiddels binnengekomen Peter zeggen. “Mooi werk! Maar je hebt er wel de tijd voor genomen hoor, daarom gauw meekomen, dan

kan ik je aankleden!” En dat zeggende rammelde hij met de kettingen die hij duidelijk als de kleding van Mireille bedoelde. “Oooh, moet dat echt…….Ja meester!” herstelde Mireille haar zelf snel toen ze de blik zag die Peter trok toen ze begon te sputteren. “Je mag toch niet echt mopperen dacht ik, je hebt ze al veel te lang niet aan.” Drie kwartier later had Peter met tangen de kettingen weer aan de tepel en kutringen vastgemaakt, simpelweg door een schakel open en dicht te buigen. Hierna had hij haar weer in de kettingen gewikkeld en haar hoofd achterover getrokken door een anushaak aan haar haar vast te maken en trok hij haar aan de ketting over haar buik schuivend weer naar buiten de auto i. Peter keek op zijn horloge: kwart voor negen: niets te vroeg dacht hij, net op tijd weg en trok de deur achter zich dicht.

Karl lag op dat moment al zo’n drie kwartier ingesnoerd als een worst op de tafel. De knevel in zijn mond voelde steeds droger aan. Omdat er niets gebeurde begon hij zich af te vragen hoe lang dit nog ging duren. Peter had het over “laatste kunstje” en “Tot vanmiddag ben je van mij” Hij zou hem toch niet serieus zo laten liggen tot vanmiddag? Bij die gedachte alleen al brak het zweet hem uit, wat niet veel uitmaakte want het waterpeil was al behoorlijk gestegen in het warme rubber pak. Na een half uurtje begon hij een beetje weg te zakken in een lichte slaap, tot hij ineens een steek voelde bij de basis van zijn ballen, net of de rubber ring om zijn penis in brand stond. “MMmAAaaHHHH!!” schreeuwde Karl in zijn knevel. Zijn onderlichaam probeerde aan alle kanten uit de boeien te breken, maar zonder succes uiteraard. Even viel de stroom en de pijn weg om een paa seconden later weer terug te keren waarop Karl het weer uitschreeuwde en zijn lichaam weer bol stond van stress en spanning. Dit ging nog een paar keer zo door tot het weer rustig werd en Karl eigenlijk in spanning lag te wachten op de volgende stroomstoot. Eigenlijk was dit veel erger dan regelmatig onder stroom gezet te worden. Niet weten wanneer iets komt en of het komt is veel erger dan pijn lijden op reguliere basis. Tenslotte waren de stroomstootjes wel pijnlijk, zeer pijnlijk zelfs, maar wel houdbaar, zeker als je daar een bepaalde gewenning bij kunt krijgen. Na een minuut of zeven was er ineens weer één, maar heftige stroomstoot die meer dan een minuut aanhield, Karl bijna gekmakend van doorlopende pijn, daarna weer een hele tijd niets. Karl kon natuurlijk niet weten hoe de stootjes tot stand kwamen. Brenda deed wel haar uiterste best de middenpositie te houden, maar haar geilheid en verlangen naar klaarkomen op de twee dildo’s won het van haar gezonde verstand en terwijl haar orgasme bijna een mnuut aanhield hing ze achterover in de nekklem. Toen ze haarzelf weer onder controle had keek ze weer door de ruit en zag ze Karl heftig bewegen in zijn pak. Wat ze ook zag was dat zijn pik tot wereldhoogte gestegen was door de stimulatie van de elektroring. “Zo” dacht ze, “Mijnheer vind het dus ook wel lekker zo te zien!” en bijna had ze de stoute gedachte weer achterover te gaan leunen. Maar omdat ook zij niet wist hoe lang dit ging duren vond ze dat geen goed plan. Ze vermoedde dat hij nog genoeg onder stroom zou komen te staan, want ze begon al aardig onvast op haar knieën te staan. Weliswaar hielden de dildo’s haar wel overeind, maar het grootste gewicht kwam op haar bovenbenen en na het eerste orgasme begonnen die al aardig te trillen van vermoeidheid. Brenda was gelukkig veel gewend, daarom duurde het ook vrij lang voor ze haar eerste orgasme had. Ze zou er ook alles aan doen om het tweede zo lang mogelijk uit te stellen..



Intussen was het negen uur geworden en reed er een auto door de toegangspoort naar het huis Het was Mizuki de schoonmaakster die Karl en Brenda sinds drie maanden in dienst hadden en die twee keer per week kwam schoonmaken. Zij hadden haar aangenomen op aanraden van een van de leden van de sm-club die zij goed kenden en vertrouwden. Hij had hun verzekerd van de discretie van de Japanse vrouw, want dat was in deze omgeving natuurlijk wel nodig. Mizuki was een klein vrouwtje van 1 meter 65 met een vrij mollig postuur met kleine borsten, althans zo leek het want zij droeg altijd een japanse jurk die gesloten was in de hals en recht naar beneden liep tot net boven de knie. De enige vorm die aan de jurk gegeven werd was bij haar billen, die de jurk iets lieten bollen. De voorkant was strak. Verder had ze een guitig koppie, Brenda schatte haar op ongeveer 30 jaar, met

kort zwart haa dat tot net in haar nek liep. Mizuki liep zoals gewoonlijk naar de woonkamer waar haar instructies lagen voor deze dag. “Grote zaal, Badruimtes schoonmaken en daarna woonruimte. Graag in deze volgorde” stond er onder elkaar geschreven. Wat Mizuki vreemd vond was dat er de volgorde bij stond, dat was anders nooit. Ze ging naar de spoelruimte om emmers en schoonmaakspullen te halen en liep toen naar de grote zaal. Daar aangekomen hing een briefje op de deur: LET OP SLAAF IN OPLEIDING! Daaronder hing een lijstje met instructies die er op neerkwamen dat een ieder die hier binnenging aandacht moest besteden aan de vastgebonden slaaf om hem te leren geduld te hebben, maar hem niet te plagen door wel binnen te gaan en hem gaan aandacht te schenken. De slaaf had alles te ondergaan zonder commentaar, bij het minste geluid moest dit direct de kop in gedrukt worden!“ Nou dat is ook wat!” dacht Mizuki “zo te zien geldt dat ook voor mij, want ieder is duidelijk onderstreept en anders hadden ze me niet de grote aal laten schoonmaken” Nu wist Mizuki donders goed wat hier in huis gebeurde, ze was ook meermaals een vastgebonden Brenda tegengekomen, maar zelf had ze nooit ergens aan deelgenomen en meestal maakte ze ergens anders schoon, maar schijnbaar moest “de slaaf” bezig gehouden worden en Karl zou pas vanmiddag terugkomen stond op dit briefje op de deur. Brenda had ze nog niet gezien, misschien was die al hier binnen. Nou ja, ze moest toch haar werk doen en als Karl dat wilde, zou ze de slaaf wel even aaien hoor. Voorzichtig opende ze de deur en zag een vrij donkere ruimte met in het midden een rubber verpakte slaaf. “Hoe! dat zag er wel gaaf uit” vond Mizuki ze liep naar de slaaf toe en bekeek hem van onder tot boven. Daarna bekeek ze de spullen die op de tafel bij de slaaf lagen, duidelijk spulletjes om op hem te gebruiken. Een paar “gewone” zwepen twee rubber “zwepen” bestaande uit de rubber saucijsjes die Brenda eerder dit weekend al gevoeld had een paar penispompen of masturbatiepompen, dat wst ze niet precies. Ook diverse kunstpikken met schroefdraad van diverse grootte en toen ze de schroefdraad niet meteen begreep kwam ze daar achter toen ze de knevel van de slaaf beter bekeek. Ze moesten duidelijk op zijn mond geschroefd. “ Oeh! Jammer dacht ze, helaas niet voor mij” Ze liet nu haar hand over het lichaam van de slaaf glijden, die bijna direct reageerde met “Hhhaaoo, hhie hhiss aahh! Hhij haa hhiiss aarr” (Hallo wie is daar, mijn naam is Karl!) Mizuki kon daar niets van maken, maar hield haar aan de instructies en pakte op goed geluk een van de saucijzenzwepen en sloeg hem hard op de borst ter hoogte van zijn tepels. “Stil! Anders krijg je er nog veel harder van langs! Je mag niet praten dat weet je!!” “Aaauugghh” schreeuwde Karl Hij wist dat helemaal niet, maar begreep het wel. Hij herkende door het masker niet wie het was, maar had geen illusie dat deze dame niet wist met wie en hoe ze bezig was. Dus hield hij wijselijk zijn mond om meer slagen te voorkomen. Mizuki was op eenbepaalde manier gefascineerd door de penis die moederziel alleen boven het pak zweefde en pakte met haar kleine handjes de halfslappe penis beet. Deze reageerde direct en Mizuki ging verder met het strelen van schacht van de penis. Binnen een paar seconden stond deze stijf overeind met een op springen staande eikel. Ineens ging er een schok door de slaaf heen en schreeuwde hij het uit achter zijn Gag: “Hhhauuuwwgggrr!” en een kleine tien seconden lag de slaaf te schudden in zijn bondage. Mizuki schrok daar wel van, zij kon natuurlijk niet weten dat Brenda weer eens naar achteren was gegleden. En eigenlijk was Mizuki daar wel de oorzaak van. Brenda had haar binnen zien komen en tot haar verbazing was ze zich met Karl gaan bemoeien in plaats van te gaan schoonmaken. Door de dildo’s zat ze al weer dicht tegen een orgasme aan en toen Mizuki de pik van Karl als een toren liet stijgen likte Brenda van verlangen haar lippen en ging haar orgasme over het randje met alle gevolgen van dien. Mizuki was over de schik heen en begon de slaaf weer te slaan met de rubber saucijsjes. Klap na klap daalde neer op het lichaam van de arme Karl die al gauw lag te kronkelen in zijn bondage. Telkens als hij een kreet van pijn liet horen, sloeg Mizuki de keer daar op harder met een toegesiste “Stil!” Hoewel Mizuki nooit eerder had meegedaan met de spelletjes in dit huis, wist ze duidelijk wel hoe ze de baas moest spelen. Uiteindelijk stopte ze en pakte ze een mastubator van de tafel. Ze was van plan hem een keer klaar te laten komen en dan aan de schoonmaak te gaan, daar kwam ze

tenslotte voor. Ze schoof de mastubator over de pik van de slaaf en schoof deze een paar keer op en neer tot ze vermoedde dat hij goed zat. Net op het moment dat ze hem aan wilde zetten ging de deur open en kwam Carolien, de persoonlijk trainster van Brenda binnen. Zij begon altijd om half tien en was op zoek naar Brenda. Omdat ze haar nergens kon vinden was ze uiteindelijk bij de grote zaal aangekomen en had het briefje met instructies gelzen. Ze was even in tweestrijd geweest, ze had een afspraak met Brenda en als ze hier naar binnen ging, dan zou ze dat waarschijnlijk niet halen. Maar aan de andere kant zou Brenda hier ook wel eens kunnen zijn. En dus waagde ze het er maar op. Ze vond echter niet Brenda, maar Mizuki, die ze natuurlijk inmiddels ook wel kende. “Goedemorgen Mizuki!!” zei Carolien met een duidelijke ondertoon in haar stem, waar mee ze aan wilde geven verrast te zijn de schoonmaakster daar bezig te zien. Toen Karl hoorde dat een van de twee Mizuki was begon hij weer te brommen dat hij Karl was, maar mizuki die over de eerste schrik van het betrapt zijn heen was, sloeg hem gelijk met de zweep over zijn borst. Gelijk was Karl weer stil, schijnbaar maakte het de dames niet uit dat het hun baas was die hier lag, niet begrijpende dat ze hem niet verstaan konden. Carolien was nu bij Mizuki aangekomen en keek wat ze aan het doen was. “Oh!” zei Carolien “gebruik je de masturbator? Waarom spring je er niet zelf op, of is hij nit stijf genoeg?” Mizuki kreeg even een rood hoofd en mompelde toen: “O stijf genoeg, maar jammer genoeg gaat het niet”. Carolien knikte begrijpend terwijl ze dacht “zeker haar periode” en vroeg, vind je het erg als ik……” daarbij met haar vinger van haar schaamstreek naar de slaafs pik wijzend. “Nee, integendeel” zei Mizuki, “Dat zal de slaaf ook prettig vinden denk ik, ga je gang!” Bij deze woorden haalde Mizuki de mastubator weer van de slaaf zijn pik, die mooi hoog bleef staan. Carolien had haar leren jurkje inmiddels uitgedaan en stond nu alleen gekleed in een leren string op hoge hakken voor de slaaf. De string was al even snel uit en voorzichtig stapte ze in de stijgbeugels en liet ze haarzelf zakken op de pik van de slaaf. “Oooohh jaaahhh!!” gromde Mireille terwijl de pik diep in haar schoof. Langzaam begon ze de slaaf te berijden en deze gromde van genoegen mee. Mizuki pakte nu een rijzweep en begon de slaaf daarmee op zijn benen en buik te slaan steeds om Carolien heen. Ze robeerde daarbij het ritme te pakken van Carolien. Dat ging een tijdje goed en Carolien zat bijna tegen haar hoogtepunt aan toen de slaaf ineens schreeuwde in zijn knevel en ongecontroleerde bewegingen begon te maken, waardoor Carolien uit haar ritme raakte. (U begrijpt het al Brenda was door het schouwspel weer klaargekomen en was weer even de controle kwijt) “Hee!” riep Carolien, “wahaatt gebeuheurt er, waaharom doehoet hij zo gek?” kwamen haar woorden er stotend uit “Ja, vreemd he!” zei Mizuki, “dat was net ook al zo, net of hij geslagen wordt of zo” Op het moment dat Karl weer stil bleef liggen had Carolien nog een paar bewegingen nodig om haarzelf tot een hoogtepunt te laten komen en gierend kwam ze klaar op “de slaaf” die door de samentrekkende bewegingen van de kut van Carolien het ook niet meer hield en grommend in zijn knevel haar kut vol spoot. Carolien wachtte even tot ze bijkwam van haar orgasme en probeerde toen over de slaaf heen uit de stijgbeugels te stappen. Toen ze op é�n been stond, bleef het andere been echter hangen en verloor ze haar evenwicht. Ze viel tegen Mizuki op en met twee handen greep ze naar het middel van Mizuki om te voorkomen dat ze viel. Dat lukte gelukkig, want het middel van Mizuki was steviger dan ze verwacht had. Terwijl ze “sorry” stamelde bedacht ze dat het wel heel stevig aanvoelde, niet menselijk dus, maar iets als ijzer. Mizuki zag de begrijpende blijk van Carolien en kreeg een rood hoofd. “Aha!” zei Carolien “Dat je de slaaf niet kan neuken heeft niets met je periode te maken, hè!” “Nee!” zei Mizuki met een rood hoofd, “het mag niet van mijn meester” “Jouw meester? Bedoel je….” Mizuki boog het hoofd en stamelde: “Ja, nu weet je het, eigenlijk wilde ik dat geheim houden en gewoon mijn werk hier doen! Mijn meester heeft me hier te werk gesteld om geld te verdienen voor de sm-spullen die hij voor me koopt. Hij vind dat ik dat zelf moet verdienen!” “Maar wat win je er mee te verbergen wat je bent? Waarom mag Karl dat nit weten? Uitgerekend hij zou dat toch moeten begrijpen in zijn omgeving?” gaf Carolien als antwoord. “Mijn meester is een vriend van Karl, hij heeft karl ooit horen zeggen dat er maar plaats is voor één slavin in zijn huis, mijn meester was

bang dat Karl mij niet aan zou nemen als hij wist dat ik ook een slavin ben van iemand.” “Ja ja, nou oke, ik ga het Karl niet zeggen, maar Karl is pas vanmiddag terug, dus wie let je om eens lekker te genieten? Je hebt een kuisheidsgordel om hè, had ik dat juist gevoeld?” “Ja, maar….” “Ah joh, mag ik eens kijken? Is het een mooie?” En feitelijk zonder antwoord af te wachten, trok ze de zoom van de jurk van Mizuki omhoog. Tussen de benen van Mizuki kwam een aluminium kuisheidsgordel tevoorschijn, die haar wel in de gelegenheid stelde haar behoefte te doen voor en achter, maar keurig de heren “buiten” hield. Aan de voorkant was de gordel afgesloten met een hangslotje. “Oj” zei Carolien, dat is een mooie en om een betere kijk te heben hoe dik het metaal was trok ze de jurk nog een stukje hoger zodat een deel van de buik van Mizuki vrij kwam. Maar met deze buik onthulde ze nog iets anders: onder de jurk staken ineens twee spenen naar beneden, duidelijk de voorboden van haar borsten. “Hé!” begon Mizuki en met haar handen wilde ze de jurk weer naar beneden duwen, maar Carolien was nu gegrepen door wat ze zag en tegen de zin van Mizuki trok ze de jurk tot aan haar oksels omhoog, wat haar alleen maar lukte omdat Mizuki volkomen overrompeld was en daardoor te laat reageerde. Wat Carolien nu zag deed haar bijna de ogen uit de kassen rollen: Direct onder de oksels van Mizuki begon een bondage van zwart latex tape dat rond om het lichaam van Mizuki was gewikkeld. De tape liep in cirkels naar beneden, zo haar borsten strak tegen haar lijf bindend en ze uitrekkend naar haar buik toe. Ter hoogte van de navel hield de tape op en was het laatste stukje van haar borst nog te zien. Aan beide borsten hingen twee geweldige spenen, die eens haar tepes waren geweest, beide waren bijna 5 centimeter lang, wat dus de reden was dat Carolien ze had gezien. Om deze twee spenen zaten een soort plastic zakjes die met tape aan de latex tape was vastgeplakt zodat ze niet zouden vallen. Onder in de zakjes zag Carolien wat witte vloeistof zitten, ongetwijfeld moedermelk. Carolien keek even naar de borsten en daarna naar Mizuki: “Wow, dit is heftig! Doet dit geen pijn?” “Dat valt wel mee, alleen ademhalen is een crime, ook tot een tijd nadat ze weer los zijn heb ik last met ademhalen omdat mijn ribben zo lang vastgezeten hebben” zei Mizuki. “Maar waarom doe je dit dan, wil je meester ze uitrekken of zo?” “Nee , dat gaat niet, daar zijn ze te vol voor, hij gebruikt mij als melkkoe in zijn club, daar heeft hij een levende melkbar, waar ik drie keer per week dienst heb. Maar om de melkproductie op gang te houden legt hij mij twee keer per dag aan een melkmachine” “Vind je dat prettig om melkkoe te zijn?” “Nou in de club geeft het mij wel een kick al al die mannen aan je tepels rukken, maar de rest van de week kijkt hij niet naar me om, ik moet zelfs zelf de melkmachine bedienen. Ik zou ook wel wat meer willen zijn dan zijn melkkoe, net als mijn 4 andere melkkoecollega’s, maar Baas-san zegt dat ik nergens voor deug! Bovendien kan ik nergens anders naar toe” Inmiddels had Carolien de jurk helemaal uitgetrokken en viel haar nog iets op: Rond de nek van Mizuki hing een kettinkje met een klein sleuteltje er aan. “Aha!” Zei Carolien, “van het hangslot zeker?” en voor Mizuki het tegen kon houden had Carolien de ketting over haar hoofd getild en wilde ze het slotje openmaken, daarbij zeggend: “wij gaan lol maken!” “NIET DOEN!” schreeuwde Mizuki nu “op de sleutel zit rode was, als je het slot openmaakt merkt mijn meester dat en krijg ik straf!” “Aha, oké! Maar jammer voor jou, te laat, het sleuteltje zit al in het slot” en gelijk haalde ze het slotje weg en liet ze de kuisheidsgordel open vallen. Mizuki probeerde nog te redden wat erte redden viel door instinctmatig naar de gordel te grijpen, maar in plaats daarvan greep Carolien de beide handen van Mizuki en hield ze kruislings op elkaar, daarbij fluisterde ze in Mizuki’s oor. Jammer voor jou dat je straf krijgt, maar nu ben je van mij en ik adviseer je er voor te zorgen dat je van mij ook geen straf krijgt. Carolien pakte nu van de tafel een stuk touw en bond de polsen van Mizuki kruislings vast. Daarna tilde ze de armen boven haar hoofd, zodat haar hoofd tussen de armen kwam te zitten. Met een vaardigheid van iemand die het vaker deed bond ze nu het touw om beide armen naar beneden, zelfs om haar hoofd en wel zodanig dat het ook tussen haar lippen liep en zo als het ware een knevel vormde. Mizuki had haarzelf nu volkomen overgegeven, haar onderdanige aard had het weer gewonnen boven de angst voor latere straffen. Carolien tilde Mizuki met gemak op en tilde haar boven de Pik van “de slaaf” die al weer wat ingezakt



was, ook omdat hij totaal niet begreep wat er allemaal gebeurde. Carolien sommeerde Mizuki even te blijven “staan” in de beugels en greep onder haar de pik van de slaaf beet. In een paar seconden had ze hem weer fier overeind en gaf ze Mizuki te kennen dat ze mocht zakken. Beide personen gromden van genoegen toen ze in elkaar opgingen. Carolien was echter niet blijven staan, maar had een scherp mesje gepakt van de tafel (waarschijnlijk neergelegd om in geval van nood iets door te kunnen snijden) en begon nu op de rug van Mizuki de banden die om haar lichaam zaten door te snijden. Ze wilde net aan de tweede wikkel beginnen toen deze zelf al losschoot. Carolien dacht dat het plakband was, maar het bleek SM-tape te zijn, dat zonder lijm ook heel goed blijft zitten. De spanning die echter op de borsten van Mizuki stond was groter dan ze verwachtte. Ook de borsten van Mizuki waren groterdan ze verwachtte. Carolien had dikke slaphangers verwacht, maar toen alle tape verwijderd was zat er een beeldschone jongedame op een dikke pik te wippen. De borsten sprongen trots naar voren, waren een volle cup E en ondanks dat hingen ze nauwelijks. Carolien begreep nu wat Mizuki bedoelde toen ze zei dat ademhalen moeilijk ging. Haar borsten waren zo strak ingesnoerd dat haar ribben naar binnen geduwd waren, “dat kon toch niet gezond zijn” dacht ze. Ze liep naar Mizuki toe en stapte achter haar ook over “de slaaf” heen. Ze pakte nu van achter de borsten van Mizuki en begon deze te masseren, te knijpen en te kneden en daar ze ook fysiotherapeute was had ze veel kracht in haar handen, maar desondanks had ze moeite de bollen diep te kneden. Mizuki liet het stilletjes begaan, liet geen kreet horen, maar genoot geweldig van de stevige handen rond haar borsten. Meestal waren het mannen met grote sterke handen die haar het zalige pijnlijke gevoel van geknede borsten konden geven, maar deze vrouw deed haarmet haar kleine sterke handen rillen van genot en de combinatie van de dikke pik in haar kut en de zalige pijn in haar borsten, deden haar tot een vulkaanuitbarsting komen op de pik van Karl, die zelf daardoor ook klaarkwam en de kut van Mizuki volspoot, maar om voor Carolien en Mizuki onverklaarbare reden lag hij daarna weer te gillen en te schokken in zijn bindingen, wat nu iets langer duurde dan de eerste keer dat zij het zagen. Brenda had de hele voorstelling achter de ruit gadegeslagen, zij was net zo verbaasd als Carolien over de metamorfose van Mizuki. Zij kon echter niet horen wat er gezegd werd en begreep niet alle handelingen, bijvoorbeeld waarom Carolien Mizuki vastbond. Het vervolg wond haar echter zo op dat zij direct na Mizuki weer geweldig klaarkwam op de beide dildo’s. Inmiddels dropen haar benen nu van het geil en stond ze echt te trillen op haar benen. Haar borsten zaten inmiddels onder de krassen, want het lukte haar steeds minder om haar evenwicht te houden en steeds vaker viel zij voor n achterover. Ze had inmiddels wel begrepen dat de stroom bij Karl pas na een of twee seconden ingeschakeld werd, want ze had meerdere malen even achterovergeleund en toen ze direct weer naar voren leunde was er niets gebeurd. Ze zag dat Mizuki inmiddels weer tot rust was gekomen en wachtte af wat beide dames nu zouden doen. Ze zag dat Carolien naar de tafel liep en daar een vrij forse dildo pakte die ze nu in de mond van Karl schroefde. Even stopte ze om met een saucijzenzweep twee keer op de borst van Karl te slaan, die daarop duidelijk reageerde van pijn. Daarna draaide ze de dildo verder vast en liep ze naar Mizuki. Wat Brenda niet hoorde, maar Mizuki wel was dat Carolien haar vroeg of ze stil bleef zitten als haar handen losgemaakt zouden worden, oftewel of ze mee zou werken. Mizuki knikte voor zover dat kon van ja en even later zat ze weer met losse handen nog steeds op de pik van “de slaaf” van wie ze nog steeds niet wisten wie het was. Carolien liep nu naar het hoofdeinde van de slaaf en steeg in e stijgbeugels. Zij liet haarzelf zakken over de dildo in de mond van Karl en begon hem op zijn mond te rijden. Mizuki begon hem ook weer te berijden en langzaam bogen beide vrouwen naar elkaar toe en pakten elkaar over en weer bij de borsten om hun rijtoer met een zalige borstmassage te ondersteunen. Toen Carolien echter volledig over de dildo heen gezakt was omsloten haar buitenste kutlippen de voet van de dildo waar een kleine sensor ingebouwd was. Carolien merkte daar niets van, maar Brenda des te meer. Beide dildo’s in haar gaatjes waren voorzien van elektroden en toen de sensor geraakt werd zonden die enorme stroomstoten van haar anus naar haar kut, ze had het gevoel dat haar hele

onderkant in brand stond. “AAAAAAAaaauuuwww!!!” klonk het door de ruimte, maar de schreeuw was zo hard dat het in de grote zaal gehoord werd. Carolien en Mizuki hielden gelijktijdig hun handen stil en keken elkaar aan: “hoorde jij dat ook?” vroeg Mizuki. “Ja!” zei Carolien, “maar waar kwam dat vandan?” “Het leek wel uit de muur te komen” zei Mizuki “De spiegelkamer!!” zei Carolien, “daarom kon ik Brenda niet vinden!” Snel stapte ze van de dildo af en liep snel de grote zaal uit, de kastdeur op de gang openend en zo de spiegelkamer betredend. Karl en Brenda wilden niet dat iedereen wist dat ze de grote zaal konden bespieden. Maar Carolien wist dat inmiddels wel. Daarvoor was ze al te lang bevriend met de twee echtelieden. Wat ze in de spiegelkamer aantrof overtrof echter haar stoutste verwachtingen. Net op het moment dat Carolien binnenkwam werd Brenda getroffen door een tweede golf elektroden en gilde Brenda het uit, daarbij wild heen en weer schokkend in haar boeien. Door de spiegel heen zag Carolien op haar beurt ook “de slaaf” heftig schokken en daardoor gooide hij bijna Mizuki van zich af, die nog stomgeslagen op zijn pik haarzelf zat af te vragen waar Carolien zo snel naar toe was. Brenda zag in haar ooghoeken Carolien opduiken en begon in onduidelijke bewoordingen te smeken haarlos te maken, dat het nu lang genoeg had geduurd en dat de stroomstoten niet leuk meer waren. Carolien was echter niet van gisteren en bekeek de zaak even rustig, als zij Brenda elke keer had losgemaakt als zij daar om smeekte, dan had ze nu geen baan meer. Ze ging rustig voor Brenda staan en vroeg kalm: “Hoe lang zit je hier al, waarom heeft Karl geen bericht achter gelaten waar je was en wanneer je los mag?” Brenda was net aan het uithijgen van de stroomstoten en probeerde achter de kunstpenis uit te leggen wat er precies gebeurd was. Carolien begreep het maar half en uiteindelijk vroeg ze: “Oke, je zit hier al een tijdje begrijp ik, zonder te weten hoe lang nog, maar waar is Karl eigenlijk naar toe, op het briefje stond dat hij pas vanmiddag terug is.” “Leee! Liet! Arl aar op hafel!!” liet Brenda horen. Dit begreep Carolien helemaal niet, maar iets klopte er niet, daarom maakte ze de Dildo die met een zuignap op de spiegel zat los en trok hem uit de mond van Brenda. Dat ze daarbij haar hoofd acterover trok en Karl weer een stroomstoot bezorgde wist ze natuurlijk niet. Zodra Brenda vrij kon spreken had ze heel snel de zaak uitgelegd, daarbij een keer onderbroken door weer een stroomsessie in haar gaatjes, maar toen ze daarvan bijgekomen was had Carolien haar al bijna uit haar boeien bevrijd. Nadat ze ook de arm en beenbinders van Brenda had verwijderd stond die bevend op haar benen. Beiden keken naar Karl op de tafel die nog steeds bereden werd door een nietsvermoedende Mizuki, die eigenlijk zat te wachten tot Carolien weer terug zou komen, maar in de tussentijd had besloten “de slaaf” hard te houden voor hun volgende sessie. Brenda en Carolien keken naar het schouwspel en daarna naar elkaar, waarop Brenda zei: “Wie had dat gedacht dat er onder die saaie jurk en zo’n hijgende kreunende schoonmaakster zo’n knappe vrouw zou schuilgaan, verassend niet?” Carolien vertelde nu aan Brenda hoe de borsten van Mizuki samengebonden waren en wat dat met haar ademhaling deed. Brenda hoorde dat met stjgende verbazing aan en zei: “Maar waarom doet iemand dat op die manier bij iemand? Is daar een reden voor?” “Daar komen we maar op een manier achter” zei Carolien, “maar zullen we haar eerst vertellen dat ze haar baas aan het berijden is? Ik hoop dat Karl daar ook de humor van in kan zien.” Nog in haar rubber catsuit met daar omheen het corset liep Brenda voor een naakte Carolien uit naar de grote zaal. De choker en handwanten had Carolien uitgedaan, maar het was een indrukwekkende gedaante die op een langzaam op en neer wippende Mizuki afliep. “Oh! Mevrouw!.....” begon Mizuki, maar Brenda stopte haar met een handgebaar en liep quasi booskijkend op haar schoonmaakster af. Toen ze vlak bij haar was boog ze haar voorover naar het oor van Mizuki en fluisterde in haar oor: “Weet je dat je je baas aan het neuken bent?” Mizuki liet het bericht even zakken, keek Brenda toen recht in haar ogen, kreeg een rode kleur van oor tot oor en zei zachtjes met een piepstem: “Nee, niet waar, briefje zei, ee echt?” Bij de laatste woordjes knikte Brenda heftig van ja en daarna greep ze Mizuki bij de schouders en drukte haar zacht maar dringend terug op de pik van Karl, want de eerste reactie van Mizuki was om daar zo snel mogelijk van af te gaan. Terwijl ze Mizuki naar beneden bleef duwen fluisterde ze zacht



in haar oor: “Luister Mizuki, jij kon dit niet weten, maar volgde de instructies op, als je nu niet alsnog je baan wil verliezen doe je wat ik zeg. Van Carolien begreep ik dat jij ook een soort slavin bent en goed orders kunt opvolgen. Je blijft daarom Karl nu neuken en gelijk mag je mijn borsten masseren, terwijl ik zijn mondpik neuk. Maar om te laten merken wie de baas is, laat ik Carolien je rug geselen akkoord?” Waar Brenda het idee zo gauw vandaan had wist ze niet, maar ze had het gevoel dat Mizuki net zo mao was als zij en dat ze dat uit wilde proberen. Mizuki had haar aangehoord en had min of meer verwacht ontslagen te worden. In plaats daarvan werd ze niet als schoonmaakster behandeld maar als slavin, een functie waar ze binnen dit huishouden alleen maar van had kunnen dromen. Bijna zichtbaar ontroerd liet ze met kleine traantjes in haar ogen een zacht “ja meesteres!” horen, met dat laatste woord op haar beurt Brenda verassend. Om Karl niet te laten horen wat er gebeurde instrueerde Brenda ook Carolien fluisterend wat zij moest doen en zette haar zelf toen boven het gezicht van Karl, waarna ze haar met een zuigend geluid over de kuntlul van Karl liet zakken, die daarbij een zacht gebrom liet horen. Langzaam boog ze voorover om haar borsten aan Mizuki aan te bieden, die zacht de borsten begon te masseren en te kneden. Carolien had inmiddels een flogger ter hand genomen en begon Mizuki zacht over haar rug te slaan. Mizuki keek naar Brenda en probeerde hetzelfde tempo als Brenda aan te houden bij het neuken an Karl. Hoewel de borsten van Brenda nog keihard door de rubber gaten in haar pak staken vond ze het “geaai” van Mizuki veel te zacht Zacht gromde ze “harder” tegen Mizuki en wachtte tot ze voelde dat Mizuki harder kneep, echter nog veel te zacht naar haar zin. Feitelijk wilde ze weer dezelfde pijn voelen als net tegen de spiegel, maar dat zou Mizuki nooit bij elkaar kunnen knijpen. Inmiddels was Carolien de slagen aan het opvoeren, zowel de snelheid als de kracht waar mee ze sloeg. Mizuki reageerde daar echter nauwelijks op, ze was te geconcentreerd bezig met Brenda. Ze vond het heerlijk de borsten van haar “meesteres” te mogen voelen, masseren en kneden, hoe vaak had ze dat in haar dromen al niet gedaan? Opeens greep Brenda de handen van Mizuki beet en vroeg aan haar: “Hou jij zelf van pijn in je borsten?” Mizuki keek haar verbaasd aan door de abrupte manier van haar handen grijpen en de bijbehorende vraag: “Ja meesteres, maar baas-san doet nooit pijn, maar melkt alleen maar!” “Mooi!� zei Brenda, het tweede deel van haar zin negerend, “dan gaan wij nu elkaar pijn doen aan de borsten tot een van de twee het opgeeft en stop zegt, alles mag, behalve stoppen met neuken, ook als je klaarkomt gewoon doorgaan oke?” Mizuki kon haar oren niet geloven en liet het allemaal tot haar komen terwijl ze aarzelend een rijzweep aanpakte die Brenda van het naast haar staande tafeltje gepakt had zonder van Karl af te gaan. Daar dit de eerste woorden waren die Karl sinds lange tijd weer hoorbaar gehoord had, begon hij in zijn mondknevel te brommen toen hij begreep dat Brenda nu boven hem zat. Brenda haalde echter twee keer uit met de rijzweep op zijn borst en snauwde: “stil zijn jij!” Daarna haalde ze uit naar de rechterborst van Mizuki en raakte haar net boven de tepel: “Aauuww!” Klonk het meer verschrikt dan van pijn en toen Brenda opnieuw uithaalde naar de linkerborst klonk er nog maar een binnensmonds gebrom. “Nou, jouw beurt, komt er nog wat van?” Mizuki hief de zweep op en een beetje onennig sloeg ze half op de linkerborst van Brenda, die daarom meer moest lachen dan dat het pijn deed. Dat maakte echter wat los bij Mizuki en de tweede slag was vervuld van lichte woede en trof Brenda vol op de rechterborst. “Aaah! Dat lijkt er meer op” sneerde Brenda en bij Mizuki maakte zich een opgekropte woede los, te vaak had men haar gekleineerd en gezegd dat ze niks kon, er belachelijk uitzag met die ingebonden borsten en dat ze nergens goed voor was. Elke slag die ze nu uithaalde naar de borsten van Brenda zat vol woede en gaandeweg begon ze beter te mikken en harder te slaan. Brenda liet haar echter ook niet onbetuigd en wild sloeg ze terug naar de grote uiers van mizuki, af en toe mikkend op de grote vooruitstaande spenen van haar. Gek genoeg reageerde ze bij het raken van de grote spenen minder dan op het raken van de borsten. Beide vrouwen zaten nu zwoegend op hun pikken te rijden, wild uithalend naar de ander en en passant Karl heen en weer schuddend op de tafel. Die zat al bijna tegen zijn hogtepunt aan en toen Brenda als eerste gillend en schokkend klaarkwam spoot hij de kut

van Mizuki vol die daarop ook schokkend en luid kreunend klaarkwam. Toen Brenda een beetje was bijgekomen van haar orgasme zag ze dat Mizuki ook was klaargekomen ondanks de pijn in haar borsten en ondanks dat Carolien nog steeds haar rug bewerkte met rake klappen. Brenda besefte dat Mizuki wel eens een grotere masochiste kon zijn dan zij en een blinde jaloezie maakte zich van haar meester. Wild liet ze haar voorover vallen en greep de borsten van Mizuki en zette haar nagels er vol in. “Aaahh, oooohhh!’ schreeuwde Mizuki en in een poging de handen van Brenda los te krijgen sloeg ze op de armen van Brenda. Die hield echter stevig vast en Mizuki zag maar een oplossing: snel greep ze de twee tepels van Brenda en draaide ze in een beweging een kwartslag om. “Aaaahh jaaahh!”riep deze vol extase “Nog! meer!” en kneep zelf nog harder in de borsten van Mizuki. Die ging nu ook vol in de aanval op de borsten e zette haar nagels vol in de toch al geschaafde borsten van Brenda. Beiden waren nu volop met elkaar bezig en gleden van Karl af op de grond. Met handen als klauwen graaiden ze naar elkaars borsten en tepels af en toe schreeuwend van pijn of scheldend naar elkaar en elkaar uitmakend voor fraaie zaken als Teef en Viswijf. Geen van beiden wilde toegeven en hoewel Brenda in het voordeel was omdat ze een volledig rubber pak aan had was de naakte Mizuki in het voordeel dat ze eerder op de dag niet tegen spijkers had aangezeten. Daar stond tegenover dat als ze bovenop Brenda zat Carolien haar rug bewerkte met de zweep voor zover ze daar bij kon, dus zorgde Mizuki er voor dat ze vaak onder Brenda lag. Dit gevecht ging zo een kwartier door tot beide vrouwen uitgeput van moeheid stil bovenop elkaar lagen, Brenda bovenop keek Mizuki in de ogen en zei: “Genoeg zo?” “Ja meesteres!” gromde mizuki. Daarop liet Brenda haar mond zakken bovenop de mond van Mizuki en de volgende minuten waren beiden elkaars mond aan he verkennen in een innige mondkus. De handen van Brenda lagen daarbij op de borsten en tepels van Mizuki en toen ze nogmaals in de lange tepels van Mizuki kneep werden haar handen nat. Brenda voelde dat wel, maar was te veel met haar mond bezig om er verder aandacht aan te schenken. Pas toen ze een beetje uitgezoend waren kwam Brenda overeind en zag in de navel van Mizuki een klein plasje melk liggen, waar het vocht heen gestroomd was. Ze liet haar hoofd richting navel gaan en gulzig proefde ze van het witte vocht, wat aangenaam smaakte, maar niet de normale dikte van echte moedermelk had. Langzaam kwam Brenda overeind en trok ook Mizuki op haar benen. “Jij hebt heel wat uit te leggen dame, maar eerst Karl uit de boeien halen!” Beiden keken naar elkaar en bewonderden de borsten van hun tegenstander. De borsten hadden de nodige schade opgelopen, bij beide vrouwen waren er bloedstreepjes te zien waar de nagels door het vel heen waren gekrast. In de loop van de dag zouden er ook wel wat blauwe plekken her en er ontstaan. Beide borstpartijen zaten verder onder de rode striemen van de rijzwepen, zo ook de rug van Mizuki. Gedrieën liepen ze op Karl af en begonnen ze de riemen van Karl los te maken. Brenda begon bij zijn hoofd als eerste het masker van zijn hoofd af. Een drijfnat knalrood hoofd keek zijn vrouw diep in de ogen met een blik die vroeg of dat niet eerder gekund had. Toen hij na verwijdering van de knevel na enige kauwbewegingen weer wat kon zeggen, was zijn spottende opmerking: “Zo dames, was het lekker?” Daarna kwam hij overeind en keek in het rond wie de andere dames waren. Carolien herkende hij meteen, ook al was hij verbaasd haar spiernaakt te zien, zo vaak gebeurde dat niet, maar de andere vrouw kon hij niet plaatsen, ook al omdat Mizuki op dat moment half van hem afgedraaid stond. “Mmm” dacht Karl, “Mooie billen, strakke buik, geweldige borsten, maar wat zien die er uit! wauw wat een spenen, iets te groot naar mijn zin, maar toch!” “Met wie heb ik het genoegen?” doorbrak Karl zijn edachten met een directe vraag aan de voor hem staande vrouw. Deze draaide haar gezicht naar Karl toe en kreeg een rood hoofd toen ze hem aan keek. In eerste instantie herkende Karl haar niet en keek hij haar geïnteresseerd aan, er was iets bekends aan haar gezicht, tot het dubbeltje viel en hij aarzelend vroeg: “Mizuki?” en toen Mizuki met gebogen hoofd knikte zei hij: “Ik begrijp er niets meer van, kan iemand mij uitleggen wat hier allemaal gebeurd is? Jullie zijn met drie, toch heb ik het idee, maar door twee dames -behandeld- te zijn. En is dit echt die kleine schoonmaakster van ons? Hoe….wat….” “Nou, even rustig Karl” zei Brenda, “Voor wat ik er van

begrijp is -onze- Mizuki niet de schuchtere schoonmaakster die zij deed voorkomen. Maar werden haar borsten stevig ingebonden om er zo minder aantrekkelijk uit te zien. Ze blijkt net zo masochistisch te zijn als ik, maar daar moeten we het fijne nog van weten. Wat jouw perikelen betreft: Je bent in eerste instantie door deze twe dames geneukt en geslagen, omdat Peter een briefje op de deur heeft gehangen met een fantastisch verhaal over een aspirant slaaf die getraind moest worden. Ik heb alles mogen bekijken door onze spiegelruit, terwijl ik vastgebonden was en bij het achteroverleunen jouw pik onder stroom zette!” Carolien en Mizuki keken elkaar aan en onderbraken Brenda tegelijk: “Dus dat was het!” Brenda en Carolien maakten nu samen het verhaal voor Karl af, elkaar aanvullend in het verhaal. Mizuki zat hier een beetje timide bij. Toen dat klaar was vroeg Karl: “hoe laat is het? Zou Peter nog terugkomen? Die Peter toch, hij heeft ons mooi te pakken!” Het bleek inmiddels ruim elf uur te zijn waarop Mizuki verschrikt uitriep: “Zo laat al! Dan krijg ik de boel nooit op tijd schoon!” Dit kwam er zo eerlijk en oprecht uit dat het viertal elkaar aan keek, drie naakte- en één in rubber gestoken personen, daarna de absurditeit van de opmerking inzagen en spontaan in lachen uitbarstten. Brenda kwam het eerst weer uit de lchbui en nam de rest mee naar het grote tweepersoons bad met Jacouzi waar ze elkaar heerlijk de rug wasten.

Einde van het weekend van Brenda -wordt vervolgd?-